POV
Group Show, KAIROS, İstanbul
POV
KAIROS
16.03.-27.04.2024
Vernissage: 16 March, Saturday
KAIROS is pleased to host the "POV" group exhibition curated by Can Akgümüş, bringing together the works of 18 artists from March 16 to April 27, 2024.
Perspective, used to create a sense of depth and distance in works of art, is an important milestone in the evolution of the art of painting. This technique aims to accurately express how objects appear from a distance, their dimensions, and their positions. The problem of spatial illusion achieved through perspective in painting is actually a micro-model of the problem that arises when the human mind encounters the world (we look at the world, and the world looks at us), a problem it solves. Faced with such a problem, the individual places themselves at the center of the space they have created with the intention of generating a solution. Point of view (POV) reconsiders the traditional boundaries of perspective with a queer perspective, preparing a ground where the viewer and the act of encountering the artwork will be liberated. This special exhibition reflects the dimensions and positions of the new world in a diversity.
Artists:
Alp İşmen, Alptekin Soy, Anıl Saldıran, Cansu Yıldıran, Emre Keskin, Furkan Öztekin, İlhan Sayın, Kemal Özen, Metehan Törer, Murat Balcı, Murat Morova, Merve Tuna, Okyanus Çağrı Çamcı, Onur Hastürk, Seval Şener, Şafak Şule Kemancı, Studio Pinprick, Yaz Taşçı
KAIROS, 16.03.-27.04.2024 tarihleri arasında, Can Akgümüş küratörlüğünde 18 sanatçının üretimlerini bir araya getiren “POV” grup sergisine ev sahipliği yapmaktan mutluluk duyar.
Sanat eserlerinde derinlik ve uzaklık hissi oluşturmak amacıyla kullanılan perspektif, resim sanatının evriminde önemli bir kilometre taşıdır. Bu teknik, nesnelerin uzaktan nasıl göründüğünü, boyutlarını ve konumlarını doğru bir şekilde ifade etmeyi amaçlar. Resimde perspektif ile elde edilen mekan yanılsaması sorunu, tam da bu sorunu çözen insan zihninin dünya ile karşılaşmasında (biz dünyaya bakarız, dünya da bize bakar) ortaya çıkan problemin aslında mikro modelidir. Böylesi bir sorunla karşı karşıya kalan birey, çözüm üretme niyetiyle kendini var ettiği mekanın odağına yerleştirir. POV, perspektifin geleneksel sınırlarını kuir bakış açısıyla yeniden ele alarak izleyicinin ve yapıtla karşılaşma eyleminin özgürleşeceği bir zemin hazırlıyor. Bu özel sergi, yeni dünyanın boyutlarını ve konumlarını bir çeşitlilik içinde yansıtıyor.
The Age of Fire / Ateş Çağı
Supported by the Embassy of the Federal Republic of Germany
ÇÇSM, 2023
.jpg)
The Age of Fire / Ateş Çağı
Supported by the Embassy of the Federal Republic of Germany
ÇÇSM, 2023
Curator: Can Akgümüş
04.-27.11.2023
Çankaya Contemporary Arts Center is preparing to open The Age of Fire exhibition, curated by Can Akgümüş, with the cooperation and support of the Embassy of the Federal Republic of Germany, on November 4, 2023. Focusing on the current crisis of the crisis and featuring 35 artists, the exhibition brings together artists who produce in the field of contemporary art with the philosophy of deep ecology, adopting a style that conveys their reflexes to the Anthropocene with their material diversity, their direct relations with nature and the earth, and their clairvoyance for the future.
Aiming to create a discussion environment with speech programs that will include academicians/literatures/art professionals from different disciplines within the scope of the exhibition, Age of Fire draws attention to the crimes we have committed against it and its consequences, while focusing on an unmanned nature, contrary to the concepts of humanity and existence.
Artists: Alpin Arda Bağcık, Anahita Razmi, Andréas Lang, Ayça Telgeren, Begüm Yamanlar, Berkay Tuncay, Burcu Yağcıoğlu & Ülgen Semerci, Delal Eken, Ege Kanar, Elmas Deniz, Elvan Serin, Erdal Duman, Erol Eskici, Hüseyin Arıcı, İrem Tok, Irmak Canevi, Kazım Şimşek, Kerem Ozan Bayraktar, Mehtap Baydu, Murat Akagündüz, Nadide Akdeniz, Necla Rüzgar, ODDVİZ, Osman Dinç, Özlem Günyol & Mustafa Kunt, Selim Birsel, Sencer Vardarman, Serkan Demir, Sibel Horada, Tufan Baltalar, Uğur Ulusoy, Umut Erbaş, Ümmühan Yörük, Ünsal İçöz, Yaşam Şaşmazer
Çankaya Çağdaş Sanatlar Merkezi, Can Akgümüş küratörlüğünde Almanya Büyükelçiliği iş birliğiyle ve desteğiyle gerçekleşen Ateş Çağı sergisini 4 Kasım 2023 tarihinde açmaya hazırlanıyor. İçinde bulunduğumuz ikim krizine odaklanan 35 sanatçının yer aldığı sergi, çağdaş sanat alanında derin ekoloji felsefesiyle üretim yapan sanatçıları bir araya getirerek onların malzeme çeşitliliği ile Antroposenlere olan reflekslerini, doğayla ve yeryüzüyle kurdukları dolaysız ilişkilerini ve gelecek adına sahip oldukları duru görülerini aktaran bir üslup benimsiyor.
Sergi kapsamında farklı disiplinlerden gelen akademisyen / edebiyatçı / sanat profesyonelinin dahil olacağı konuşma programlarıyla beraber bir tartışma ortamı yaratmayı hedefleyen Ateş Çağı, odağına insanlık ve varoluş kavramlarının aksine insansız bir doğayı alırken ona karşı işlediğimiz suçlara ve sonuçlarına dikkat çekiyor.
Virginia Woolf in Turkey
Funded by the "Grant Call for Creative Collaborations"
of the British Council, 2022
Virginia Woolf in Turkey
Funded by the "Grant Call for Creative Collaborations" of the British Council
In her fictional and non-fictional works, Virginia Woolf, who in To The Lighthouse asserts that everything but words and paintings are in transition, invites the reader to accompany her in her tunnels of thought. Excited with this gentle invitation, the reader soon realizes that she is left with questions and deeper thoughts. Some, however, cherish this invitation and turn it into a life-long companionship. Indeed, what the reader finds out about human beings and the world during this journey is what makes Virginia Woolf an influential figure all around the world, not just in Britain or Europe. She blurs the boundaries of literature with the words and images that are engraved in our brains, and contributes to the intellectual and cultural world with her identity as a publisher, and along with her we aspire to expand our boundaries.
Building on this heritage, “The Virginia Woolf Project in Turkey”, funded by the "Grant Call for Creative Collaborations" of the British Council, creates a comprehensive program that aims to examine, explain and exhibit Virginia Woolf’s own relation to Turkey and the reception of her works by readers in Turkey. The project brings together many international actors, namely writers, translators, scholars, artists, dramaturgs and actresses working in a variety of fields such as Modernism, critical theory, architecture, theater, cultural studies, and literary history. With an aim to form creative collaborations and inter-media interaction, our events will be held in İstanbul and Ankara by interacting with different venues and institutions.
The creators and executives of the project are Mine Özyurt Kılıç and Demet Karabulut Dede, the founders of the Virginia Woolf Studies in Turkey Initiative, Can Akgümüş, and İrem Hasçiftçi Kurt, and we are all very excited to celebrate Virginia Woolf’s life and works with you.
The series of events within the framework of this project are as follows:
Giving Voice to Woolf: Translators Meeting and Translation Workshop
Gallery KAIROS, January 26, İstanbul
This panel will host the two Woolf translators, Alev Bulut and Fatih Özgüven, who will share their insight and expertise pertaining translating Woolf into Turkish. The panel will be followed by a translation workshop that aims to give its participants a hands-on experience through a selection of texts from Woolf’s work.
Virginia Woolf in Turkey Symposium
28 January, Pera Museum, İstanbul
This is a one-day symposium with a keynote speech by Maggie Gee (OBE, RSLVC). The symposium will feature guest speakers who will reflect on Virginia Woolf's travel to Turkey in terms of her views and impressions on Turkey and İstanbul, and the influence of this visit on her literary style, and the literary heritage of her works in Turkey. Building on the other exciting events held during the project, we hope the symposium to serve as a binding event.
A Text of Our Own: A Room of One's Own in Turkey
by Tiyatro Boyalı Kuş, Koma Sahnesi, January 29, İstanbul
Tiyatro Boyalı Kuş will give a special performance of "A Room of One's Own", a play based on the eponymous essay by Woolf. Mirroring Virginia Woolf’s potential to change and recreate her literary style, the play has embarked on a journey in which it started as a site-specific play and keeps reconsidering the ways to express Virginia Woolf’s thoughts. The performance will be followed by a conversation with Tiyatro Boyalı Kuş’s founder and the director of the play, Jale Karabekir and her team in which they are going to explain their journey with Woolf on stage.
Between the Lines: Yasemin Bahloul Nirun “A Room of One’s Own Podcast Series” Online Event
Virginia Woolf in Turkey Project team members will give an online interview to Yasemin Bahloul Nirun, the creator and producer of the “A Room of One’s Own” Podcast Series.
.jpg)
Türkiye’de Virginia Woolf
British Council’ın “Yaratıcı İş Birlikleri için Hibe Çağrısı”
Deniz Feneri adlı romanında her şeyin bir değişim içinde olduğundan, fakat yalnızca kelimelerin ve resimlerin kalıcılığından bahseden Woolf, kurgusal ve kurgusal olmayan yazılarıyla okuru derin düşüncelerine eşlik etmeye davet eder. Önceleri coşkun bir heyecana sürükleyen bu davet, zaman içinde okuru sorular ve derin düşüncelerle baş başa bırakır ve ömür boyu devam edecek bir arkadaşlığın, yoldaşlığın temelleri atılmış olur. Woolf’u sadece İngiltere ve Avrupa’da değil, tüm dünyada önemli bir ilham kaynağına dönüştüren de okurun Woolf ile çıktığı bu yolda hem kendine hem de insana, dünyaya dair çok şey öğrenmesidir. Zihinlerimize kazıdığı kelimeler ve imgelerle birlikte o, edebiyatın sınırlarını zorlar ve yayıncı kimliğiyle de entelektüel ve kültürel dünyaya katkıda bulunurken, bizler de kendi sınırlarımızı zorlamanın peşine düşeriz.
British Council’ın “Yaratıcı İş Birlikleri için Hibe Çağrısı” kapsamında gerçekleştirilen “Türkiye’de Virginia Woolf Projesi” de Woolf’un bu çağrısına kulak verip hem onu hem de onun Türkiye’deki izlerini kelimeler ve resimler aracılığıyla anlamayı ve sınırlarımızı zorlamayı hedefliyor. Oluşturulan kapsamlı programla proje, modernizm, eleştirel teori, mimarlık, tiyatro, kültürel çalışmalar ve edebiyat gibi çeşitli alanlarda üretim yapan yazar, çevirmen, akademisyen, sanatçı, dramaturg ve oyunculardan oluşan ulusal ve uluslararası aktörleri bir araya getiriyor. Yaratıcı iş birlikleri ve farklı mecralarla etkileşimi amaçlayan etkinlik, İstanbul ve Ankara’da çeşitli mekân ve kurumlarla ilişkilenerek hayata geçiriliyor.
Projenin yaratıcıları ve yürütücüleri “Türkiye’de Virginia Woolf Araştırmaları İnisiyatifi” kurucuları Mine Özyurt Kılıç ve Demet Karabulut Dede, Can Akgümüş ve İrem Hasçiftçi Kurt olarak bizler Virginia Woolf’un hayatını ve çalışmalarını Türkiye’de onurlandırmaktan büyük heyecan duyuyoruz.
The Centenary of Modernist Literature / Modernist Edebiyatın Yüzyılı
Funded by the Embassy of Ireland, Ka, Space for Visual Culture and Artistic Thinking, 2022
The Centenary of Modernist Literature
16,17 & 18 December 2022
Ka, Space for Visual Culture and Artistic Thinking
The year 1922, when the experimental works in which Modernism made itself most visible as a movement in literature, Virginia Woolf's novel Jacob's Room, James Joyce's Ulysses, and T.S. Eliot's poem The Waste Land were published, is named the annus mirabilis of Modernism, the year of wonders. Although plenty of studies have alluded to its importance, this historical moment has not been studied in depth until the past few years.
The Centenary of Modernist Literature event series aims to create a practice of re-reading and understanding Modernist Literature by bringing together the translators who translated the essential works of Modernist Literature into Turkish, the writers who made the legacy of this literature live in their own writing experience, the artists inspired by this heritage, and of course, the readers who are the recipients and participants of this century-long journey. The event is held in cooperation with the Irish Embassy and Ka Atölye, under the creativity and director of Mine Özyurt Kılıç and Can Akgümüş. The Centenary of Modernist Literature event series is funded by the Embassy of Ireland.
Modernist Edebiyatın Yüzyılı
16,17 ve 18 Aralık 2022
Ka, Görsel Kültür ve Sanatsal Düşünce İçin Mekân
Edebiyatta Modernizmin bir akım olarak kendini en görünür hale getirdiği deneysel eserler olan Virginia Woolf’un Jacob’un Odası romanı, James Joyce’un Ulysses romanı ve T.S. Eliot’ın Çorak Ülke şiirinin basıldığı 1922 yılı Modernizmin annus mirabilis’i, yani harikalar yılı diye adlandırılır. Modernist Edebiyatın Yüzyılı etkinlik dizisi geçen yüzyılı anmak üzere yola çıkıyor.
İrlanda Büyükelçiliği, Ka Atölye işbirliği ile, Mine Özyurt Kılıç ve Can Akgümüş yaratıcılığında ve yürütücülüğünde gerçekleşen Modernist Edebiyatın Yüzyılı etkinlik dizisi, Modernist Edebiyatın en önemli yapıtlarını Türkçeye kazandırmış olan çevirmenleri, bu edebiyatın geride bıraktığı mirası kendi yazarlık deneyiminde yaşatan yazarları, bu mirastan aldıkları esinle üretim yapan sanatçıları ve elbette bu yüzyıllık yolculuğun alımlayıcısı ve katılımcısı olan okurları bir araya getirerek Modernist Edebiyatı yeniden okuma ve anlama pratiği oluşturmayı hedefliyor.
Modernist Edebiyatın Yüzyılı etkinlik dizisi İrlanda Büyükelçiliği tarafından finanse edilmektedir.
COLLIDE ‘22 An International Encounter Between Art Professionals and Contemporary Artists
Cooperation with Goethe Institut Ankara, Kulturakademie Tarabya & Kunstraum Kreuzberg/Bethanien, 2022
COLLIDE ‘22
An International Encounter Between Art Professionals and Contemporary Artists
Saturday, May 28
Collide '22 is an encounter program that includes meeting and discussion sessions that bring together art professionals, institutions and contemporary artists. Collide '22 has a multidimensional structure that plans to bring together artists, musicians, writers, curators, art professionals, art institutions, institutes, museums and independent art actors within the scope of the program. Collide '22 An International Encounter Program Between Art Professionals and Contemporary Artists is held in cooperation with Goethe Institut Ankara, Kunstraum Kreuzberg/Bethanien & Kulturakademie Tarabya on Saturday, May 28 at 13:00. The program, which will be implemented in two stages at the beginning, starts to establish its international infrastructure from Ankara, Istanbul and Berlin. The program in Ankara, organized in cooperation with Goethe Institut Ankara, Kunstraum Kreuzberg/Bethanien & Kulturakademie Tarabya. The program, which proceeds through the organic bonds established by artists and art professionals from different disciplines and with common production practices, brings together participants who live and produce in Turkey and Germany.
Opening Speeches:
Program Director Can Akgümüş & Program Coordinator İrem Hasçiftçi Kurt
13:00
Stephane Bauer - Göç (Ve Sonrası) İle Kunstraum Kreuzberg/Bethanien’i Bağlamsallaştırma / (Post)Migration – Contextualizing Kunstraum Kreuzberg/Bethanien
13:30
Sami Kısaoğlu, Petra Nachtmanova - Kültürlerarası Bir Diyalog olarak Satir / Satyr as an Intercultural Dialogue
14:00
Ercan Şimşekoğlu, KUM - Aşık Atışması (RAP)
15:00
Sonja Lau, Mine Özyurt Kılıç - Kim Korkar Medea’dan?: Yasada, Edebiyatta ve Sanatta Annelik /Who is Afraid of Medea?: Motherhood in Law, Literature and Art
15:30
Didem Yazıcı, Ezgi Yıldız - Küratöryel Etik: Sergi Yapımında Görünmeyen Emek ve Adaletsizlik / Curatorial Ethics: Invisible Labor and Injustice in Exhibition Production
COLLIDE ‘22
Sanat Profesyonelleri ve Çağdaş Sanatçılar Arasında Uluslararası Bir Karşılaşma
28 Mayıs Cumartesi, saat 13.00-16.00
Collide ‘22, sanat profesyonellerini, kurumları ve çağdaş sanatçıları bir araya getiren toplantı ve tartışma oturumlarını içeren bir karşılaşma programıdır. Collide ‘22, program kapsamında sanatçıları, müzisyenleri, yazarları, küratörleri, sanat profesyonellerini, sanat kurumlarını, enstitüleri, müzeleri ve bağımsız sanat aktörlerini buluşturmayı planlayan çok boyutlu bir yapıya sahiptir. Collide ‘22 Sanat Profesyonelleri ve Çağdaş Sanatçılar Arasında Uluslararası Bir Karşılaşma Programı Goethe Institut Ankara, Kunstraum Kreuzberg/Bethanien & Kulturakademie Tarabya iş birliği ile 28 Mayıs Cumartesi günü saat 13:00’te gerçekleşiyor.
Başlangıçta iki aşamalı olarak hayata geçecek program uluslararası alt yapısını kurmaya Ankara, İstanbul ve Berlin’den başlıyor. Goethe Institut Ankara iş birliği ile gerçekleşen programın Ankara’daki karşılaşmalarına ev sahipliği yapıyor. Hem farklı disiplinlerden gelen hem de ortak üretim pratiklerine sahip sanatçıların ve sanat profesyonellerinin kendi aralarında kurdukları organik bağlar üzerinden ilerleyen program, Türkiye ve Almanya ekseninde yaşamını ve üretimlerini sürdüren katılımcıları bir araya getiriyor.
"BÜYÜCÜ VE BAHÇE / WIZARD AND THE GARDEN"
Erimtan Archaeology and Art Museum, 2021
.jpg)
BÜYÜCÜ VE BAHÇE
Erimtan Arkeoloji ve Sanat Müzesi, Ankara
11.09.-31.12.2021
Erimtan Arkeoloji ve Sanat Müzesi, Büyücü ve Bahçe sergisini Can Akgümüş küratörlüğünde ağırlamaya hazırlanıyor. Büyücü ve Bahçe sergisi, büyücü, sanatçı, üretim ve dönüşüm kavramlarını farklı disiplin ve medyumlarla üretim yapan 13 çağdaş sanatçının üretimleriyle beraber çok katmanlı bir şekilde ele alıyor. Serginin kavramsal çerçevesi büyü ve sanat diyalektiği üzerinden kurgulanıyor. Karışımlar, sözcükler, hareketler, semboller ve araçlar gibi alt başlıklar üzerinden harekete geçen sergi, sanatçı ve büyücü arasında güncel köprüler kurabilme yöntemleri araştırıyor.
Büyücü ve Bahçe sergisi Pazartesi hariç 11.00-17.00 saatleri arasında Erimtan Arkeoloji ve Sanat Müzesi’nde ziyaret edilebilir.
Küratör: Can Akgümüş
Sanatçılar:
Ahu Akgün, Anıl Saldıran, Can Pekdemir, Ebru Sargın, Erinç Seymen, Erol Eskici, Gökhun Baltacı, Kazım Şimşek, Nadide Akdeniz, Nermin Kura, Sibel Horada, Tayfun Gülnar, TUNCA
Büyü, tarihin bilinen en eski dönemlerinden itibaren, doğası ve özü gereği içinde barındırdığı gizem, mistik oluşumlar, semavi güçler, ritüeller ve bu tip uygulamaların sonucu olarak, insan, hayvan, eşya veya cansız varlıklar üzerindeki etkisi, kesinliği ve kanıtlanamaz oluşundan dolayı, toplumlarda her zaman merak uyandıran bir eylem olagelmiştir. Büyü ve sanatı beraber ele aldığımızda aslında aynı karından doğmuş ve uzun zaman içinde serpilmiş olduklarına şahit oluruz. Her iki mecranın da oyuncusu kendi ilmine has araçlar yardımıyla karışımlar hazırlar, sözcükler fısıldar, semboller kullanır ve malzemeyi forma dönüştürür. Sanat nasıl büyüden doğduysa, sanatçı da aynı biçimde ilkel büyücünün işlevine benzeyen bir toplumsal işlev yerine getirir. İnsanların manevi önderidir sanatçı.
Büyücü ve Bahçe sergisi sanatçı, dönüşüm ve üretim kavramlarını çok katmanlı bir şekilde ele alıyor. Serginin kavramsal çerçevesini büyü ve sanat diyalektiği üzerinden kurguluyor. Karışımlar, sözcükler, hareketler, semboller ve araçlar gibi alt başlıklar üzerinden harekete geçen sergi, sanatçı ve büyücü arasında güncel köprüler kurabilme yöntemleri araştırıyor.
Ayrıntılı bilgi için www.erimtanmuseum.org adresini ziyaret edebilirsiniz.
.jpg)
WIZARD AND THE GARDEN
Erimtan Archaeology and Art Museum, Ankara
11.09.-31.12.2021
Erimtan Archaeology and Art Museum is preparing to host Wizard and the Garden exhibition under the curatorship of Can Akgümüş. Wizard and the Garden exhibition deals with the concepts of wizard, artist, production and transformation in a multi-layered way with the productions of 13 contemporary artists who produce with different disciplines and mediums. The conceptual framework of the exhibition is constructed through the dialectic of magic and art. Acting on subtitles such as mixtures, words, movements, symbols and tools, the exhibition explores methods of building contemporary bridges between the artist and the wizard.
Wizard and the Garden exhibition can be visited at Erimtan Archeology and Art Museum between 11:00 and 17:00, except Mondays.
Curator: Can Akgümüş
Artists: Ahu Akgün, Anıl Saldıran, Can Pekdemir, Ebru Sargın, Erinç Seymen, Erol Eskici, Gökhun Baltacı, Kazım Şimşek, Nadide Akdeniz, Nermin Kura, Sibel Horada, Tayfun Gülnar, TUNCA
Since the earliest known periods of history, magic has always been a subject of curiosity in many societies due to the mystery it carries within itself both by its nature and essence, mystical formations, celestial powers, rituals, and the effects these types of practices have on humans, animals, objects or inanimate beings, and its certain and unprovable nature. When we consider magic and art together, we witness that they were born from the same womb and have flourished over a long period of time. The actors of both these practices prepare mixtures with the help of tools unique to their own wisdom, whisper the words, use the symbols and transform the material into form. Just as art was born of magic, the artist performs a social function similar to that of the primitive wizard. The artist is the spiritual lead of people.
Wizard and the Garden exhibition deals with the concepts of artist, transformation, and production in a multi-layered way. The conceptual framework of the exhibition is constructed through the dialectic of magic and art. Acting on subtitles such as mixtures, words, movements, symbols and tools, the exhibition explores methods of building contemporary bridges between the artist and the wizard.
For detailed information, you can visit www.erimtanmuseum.org.
Büyü, tarihin bilinen en eski dönemlerinden itibaren, doğası ve özü gereği içinde barındırdığı gizem, mistik oluşumlar, semavi güçler, ritüeller ve bu tip uygulamaların sonucu olarak, insan, hayvan, eşya veya cansız varlıklar üzerindeki etkisi, kesinliği ve kanıtlanamaz oluşundan dolayı, toplumlarda her zaman merak uyandıran bir eylem olagelmiştir. Ortaçağın sonlarına kadar varlığını sürdürmüş kültürlere ve o dönemlerde var olmuş insanların gündelik yaşayış biçimlerine baktığımızda bilimin, dinin ve sanatın iç içe geçtiği, bu büyük kavramların sınırlarının oldukça silik veya henüz çizilmemiş olduğunu ilk bakışta fark ederiz. Eylemin kökenini niyetin oluşturduğu bu yüzyıllarda iyi ve kötüyü ayırmak, kavramların birbirinden çok kopmadığını düşündüğümüzde daha mümkün gibi görünür.
Taş Devri mağara resimlerinin ve hayvan betimlemelerinin yaratıcılarının esasen avcı oldukları için hayvan anatomisini çok iyi tanımalarına kesin gözüyle bakılabilir. Bu yaratıcıların -ister sanatçı ister büyücü sayılsınlar- yiyecek sağlamanın sorumluluğundan tümüyle uzak kalmaları olası değildir. Eğer hayvanların betimlenmesi, varsayıldığı gibi gerçekten büyüsel amaçlar güttüyse, o zaman bu tür yapıtları (mağara resimleri) üretebilecek kişilerin aynı zamanda büyü yeteneğine sahip sayıldıkları ve büyücü olarak saygı gördükleri de öngörülebilir. Büyü ve sanatı beraber ele aldığımızda aslında aynı karından doğmuş ve uzun zaman içinde serpilmiş olduklarına şahit oluruz. Her iki mecranın da oyuncusu kendi ilmine has araçlar yardımıyla karışımlar hazırlar, sözcükler fısıldar, semboller kullanır ve malzemeyi forma dönüştürür. Sanat nasıl büyüden doğduysa, sanatçı da aynı biçimde ilkel büyücününkine benzeyen bir toplumsal işlev yerine getirir. İnsanların manevi önderidir sanatçı.
Özde sanatçı, insanlığın geçirdiği tüm dönemler boyunca kimlik değiştirmiştir. Şaman ve rahip, avcı ve büyücü, cadı ve müneccim kavramları bugün düşünüldüğünde belki biraz alakalı ya da birbirinden çok ayrı kavramlar olarak karşımıza çıksa da, bu aslında insanın doğasında var olan yaratma gücünün, kendine bir sığınak bulduğu zaman gerçekleşmesinden daha çok toplumun kendi çıkarlarına uygun olarak onu yeniden ve yeniden tanımlamasına neden olmuştur. Bu tanımlama günümüzde halen devam eden cadı avlarından cezaevlerine, fikir suçlarından soykırımlara varana kadar çok katmanlı ceza-imha işlevi görerek yaratım edimini sert bir şekilde terbiye etmekle uğraşır.
Büyücü ve Bahçe sergisi sanatçı, dönüşüm ve üretim kavramlarını çok katmanlı bir şekilde ele alıyor. Serginin kavramsal çerçevesini büyü ve sanat diyalektiği üzerinden kurguluyor. Karışımlar, sözcükler, hareketler, semboller ve araçlar gibi alt başlıklar üzerinden harekete geçen sergi, sanatçı ve büyücü arasında güncel köprüler kurabilme yöntemleri araştırıyor.
"KÜRKLÜ VENÜS / VENUS IN FURS"
MARTCH ART PROJECT, 2019
Kim acıttı, ne tehdit etti, hangi noktada bu eve sığamaz hale geldim, bilmiyorum. Bir gün bu evi terk ettim ve uzaklara gittim. Kucaktan kucağa dinmeyen merakımı, yabancı coğrafyaların yabancı kimyalarında kaybolarak ve başka bedenlere teslim olarak dindirmek istedim. Benliğin şehvetle aşındığı ıslak karanlık odalarda, her dem misafir bir bedenin tadını çıkardım.
Aşk bir mülkiyet ilişkisinden öteye gidebilir mi? Aşkın anlamı, birbirimizi sahiplik üzerinden sağalttığımız iki taraflı evcil bir fantezinin ötesine taşıp çoğalabilir mi? Aşkı ve cinselliği romantik bir temas olmaktan çıkarıp şehvet dolu bir direniş sporuna ve haz-acı ritüeline dönüştürdüğümüzde, bize ne olur? Bizden ne kalır?
Bu soruları bu evde sormaya başladım. Hem korunup saklandığım hem de aşkla kıyasıya ilişkilendiğim bir dolaba döndü bu ev adeta. Mülksüzleşen bir mahremiyet, sevgililerle öğrenilen.
Şimdi düşünüyorum da, sığamadığım bu kalabalık evden, beni öğüten bu değirmenden, ve korunduğum bu dolaptan, hiç çıkmamışım.
Şahitlik edebilmeniz için bu dolabın anahtarını 21 Aralık’ta bir geceliğine size teslim ediyorum.
C.Ç.
Who hurt me? What threatened me? At what point did I end up feeling restrained in this house? I don’t know. One day I left here and went far away. Promiscuity was an unquenchable curiosity. I wanted to linger in it by disappearing into foreign chemistries of foreign lands and surrendering myself to other bodies. To enjoy my migrant body in wet dark rooms where desire corrodes self…
Can love go beyond property relations? Can our meanings of love multiply in transcending the fantasy of domestic couples where we redeem each other through ownership? What would happen to us when love and desire are seen as not romantic encounters but sports of dissent, rituals of pain and pleasure? What would be left of us?
I started asking these questions in this house. This place turned into a closet where I did not only protect myself from others but also open, passionately, in love… An intimacy of dispossession - learnt with lovers…
Yet, it now feels like I have never come out of this place. A house of crowded orgies, a sheltering closet, a grinding mill…
For you to witness, on the 21st of December, I lend you the keys to this closet for a night.
C.Ç.
Kürklü Venüs
Mitolojide tanrılar ve tanrıçalar zalimdir. İlkel ve acıkmış arzularını doyurmak için insan üstü güçlerini kayıtsız ve acımasızca, pırıltılar saçarak kullanırlar. Bu zalim tiranlar karşısında insanoğlu zayıf, çaresiz ve kaale alınmayacak kadar değersizdir.
İktidarın şiddeti ancak ona duyulan tutkuya bağlıdır. Şehvet bu ilkel arzular arasında en ölümcül olanıdır, karşısındakine istediğini sunana kadar ona türlü cezalar vererek dikenli yollardan geçirir. Kırbaç, bakışlarıyla aşağılayan soğuk ve zalim bir hükümdarın eline verilmiştir. Venüs’ün elindeki meyve, ancak hak edilmelidir.
Güç, hangi tarafın ellerine teslim edilirse ceza da tıpkı bir ödül gibi o ellerden gelecektir. Böylece hazzın şiddeti, ertelendiği sürece öncesinde ödenen bedelin büyüklüğü ile doğru orantılı olacak; Deleuze’ün söylediği gibi, tüm badireler atlatıldığında karanlık bir ödül gibi gelecektir.
Gücün tadına bakmak, onu ele geçirmeden önce ona maruz kalmakla mümkündür. Zalimliğine rağmen ona teslim olmak, mükafata erişebilmek için konulmuş katı bir kuraldır. Sözleşmeler bunu gerektirir, yiyeceği etin peşine düşmüş aç bir hayvan gibi arzunun peşi sıra koşan iki yaratık karşı karşıyadır; acı ve haz. Masoch’a göre bu sözleşmeler karşılaşmanın kaydıdır ve ancak karşılaşmalar kayda geçtiği sürece aşk mümkündür. Hareketler yerine getirilmeden önce söylenmiş, vaat edilmiş, ilan edilmiş ve özenle betimlenmiş olmalıdır.
Beden kırılgandır, ölümlüdür, zamana yenik düşer ve nihayetinde çürüyecek olan bir et parçasıdır. Ancak öte yandan dayanıklıdır; toza toprağa bulansa da yaşam kendi yolunu bulur. Tırnaklar uzayıp kararırken saçlar birbirine dolanıp keçeleşir. Zihin bulansa da, kelimeler ağızda büyüyen çakıllara dönüşse de onca kirin ve pasağın içinde bu yaratık nefes almaya devam edebilir. Tenin üzerinde gizlenen morluklara ve çürüklere bakılınca sona yaklaşıldığı anlaşılır. Yani hayat önce verir, sonra tüm karşılığını alır. Ancak mazohist, hazzın doruklarına tırmandığında artık verecek hiçbir şeyi kalmasın ister. Tüm cezaları önceden kesilen, peşin ödeme yapmış bir haydut gibi gezinir o parlak ışığın etrafında. Işık soğuktur, üşütür. Işık sıcaktır, yakar. Işık, kırbaçlarını vururarak gezinir haydutun teninin üzerinde. Önemli olan doymak değil, acıkmaktır. Çünkü hayatta olmanın işareti acıkmaksa, doymak; doyuma ulaşmak ancak bir son olabilir.
Kürklü Venüs, bir evin hafızasını yeniden canlandıran, kadife perdeleri havalandıran, gümüş şamdanlarda yanan mumları titreten, bir odadan diğerine acının başka hallerini izleten soğuk ve uğultulu bir rüzgar çıkarıyor.
Karanlık salonda size uzanan bir eli kayıtsızlıkla karşıladığınızda, en derinde kıpırdanan terbiyesi imkansız zehirli yılanlara teslim olamadıktan sonra odadan odaya hazzın etrafında gezinmenin ne faydası olur?
Teslimiyetle gelen acı, yolun sonunda aslında herkesin er ya da geç onu bulduğu aynı yerde pırıldayan hazza işaret ediyor. Ancak bu yol herkesin gitmeyi seçtiği yol değil; bu yol uzun, dolambaçlı ve ızdıraplı bir yol.
Can Akgümüş
Ağustos, 2019
Venus in Furs
Gods and goddesses are cruel in mythologies. They use their bright, heavenly powers recklessly and brutally to satisfy their primal desires and hungers. Against these cruel tyrants, humankind is weak, desperate and insignificant.
The intensity of power is dependent on the desire to obtain it. Lust is the deadliest among these primal desires; it will punish its victim in different ways and makes him crawl through thorns. The whip is given to a cold and cruel ruler, who humiliates those around him with his eyes. The fruit in Venus’s hand must be earned.
The punishment, just like a gift, will come from those hands to which power is given. So, the intensity of lust, as long as it is delayed, will be proportional to the greatness of the sacrifice that is made; just as Deleuze said, when all calamities are overcome, darkness will come as a gift.
To taste power is possible only by being exposed to it before obtaining it. To surrender to it despite its cruelty is a strict rule for claiming the award. Contracts necessitate this; like two creatures who chase their prey like hungry animals face each other: pain and pleasure. According to Masoch, these contracts are the records of the encounter; and love is only possible as long as encounters are recorded. Gestures should be announced, promised, and detaily described before being made.
The body is fragile, mortal; it falls prey to time and it is a piece of meat that eventually will rot. But on the other hand, it is resolute; life will always find a way even when it rolls through dust and dirt. While the nails grow long and dark, the hair entangles in itself and felts. Even when the mind dims; even when words turn to stones that swell in the mouth, this creature can keep breathing in this dirt and filth. When you look at the bruises that are hidden on the skin, it becomes apparent that the end is near. In other words, life gives first, and then takes it all in return. But when the masochist climbs on the climax of pleasure, he desires to see that there is nothing left to give. Like a bandit who’s been punished in advance, who paid all his dues beforehand, he wanders around that bright light. The light is cold; it makes one cold. The light is warm, it burns. The light wanders on the body of the bandit, whipping it meanwhile. The important thing is not to get satisfied, it is to get even more hungry. Because if the sign of life is in hunger, to be satisfied could only be the end.
Venus in Furs creates a cold and wuthering wind which reawakens the memory of a house, airs the velvet curtains, vibrates the candles that are burning in silver lustres and traces different variations of pain from one room to another.
When you indifferently hold the hand that reaches out to you in a dark hall and when you cannot surrender to the untameable poisonous snakes that move deep within; what good could tracing pleasure from one room to another do to you?
The pain that comes with surrender points to the pleasure that shines at the same place where everyone eventually finds at the end of their roads. But this is not the road that everyone wants to take; this is a long, serpentine and painful road.
Can Akgümüş
August, 2019
KÜRKLÜ VENÜS / VENUS IN FURS
21.12.2019, 21:00
Anıl Saldıran, Can Akgümüş, Can İncekara, Cindy Sherman, Erinç Seymen Erol Akyavaş, Gökhun Baltacı, Halil, Hera Büyüktaşçıyan, Joel Peter Witkin, Lütfullah Genç, Metehan Törer, Merve Tuna, Murat Morova, Nejat Satı, Nermin Kura, Robert Mapplethorpe, Roland Topor, Sadık Arı, SENA, Tayfun Gülnar, Yüksel Arslan, Yunus Emre Erdoğan, Zeynep Kayan
Küratör / Curator: Can Akgümüş
Sergi Tasarım ve Koordinatör / Exhibition Design & Coordinator: Ezgi Yıldız
Davet mektubu / Invitation Latter : Cüneyt Çakırlar
Martch Art Project, 2019
İstanbul
"CAMDAN ŞATO / CRYSTAL CHATEAU"
EVLIYAGIL MUSEUM, 2020
Camdan Şato
11.06. - 22.11.2020
Müze Evliyagil, Camdan Şato sergisini Can Akgümüş küratörlüğünde ağırlamaya hazırlanıyor. Sergi, hafıza kavramını Müze Evliyagil Koleksiyonundan ve koleksiyon dışı üretimlerden bir araya gelen 58 sanatçının üretimleriyle beraber çok katmanlı bir şekilde ele alıyor.
Sergi konseptinde şato hafızayı; aslında insan zihninin metaforik anlamda feodal beyliğini temsil ederken camdan yapılmış olması ise duvarlarının, hendeklerinin ve kulelerinin verdiği güçlü imajın aksine tıpkı hafızanın yapısı gibi zarif ve kırılgan bir yapıyı ifade ediyor.
Camdan Şato hafıza kavramını gotik sanat akımı -edebiyat, mimari ve görsel sanatlar- üzerinden temellendirerek odağına alıp, sergide bulunan yapıtları hafızanın yapısına ve işleyişine benzer şekilde anı, mekanın hafızası, bedenin hafızası, nesnenin hafızası ve kayıp hafıza ve hatırlama gibi alt başlıklarda yeniden buluşturuyor.
Sanatçılar: Alper Aydın, Ayça Telgeren, Aykut Öz, Bahar Yürükoğlu, Barış Sarıbaş, Bedri Baykam, Begüm Yamanlar, Bengü Karaduman, Bestami Gerekli, Burcu Perçin, Burcu Yağcıoğlu, Can Akgümüş, Can Aytekin, Can Küçük, Çınar Eslek, Deniz Aktaş, Eda Aslan, Ege Kanar, Emre Yenisoy, Erdal Duman, Erol Akyavaş, Erol Eskici, Fırat Engin, Görkem Ergün, Gülhatun Yıldırım, Haluk Akakçe, Hermann Nitsch, İbrahim Karakütük, İhsan Oturmak, Kazım Şimşek, Mehtap Baydu, Metehan Özcan, Metehan Törer, Murat Morova, Nazlı Gürlek, Necla Rüzgar, Nejad Devrim, Osman Dinç, Onur İzci, Ömer Faruk Şimşek, Özlem Günyol & Mustafa Kunt, Pierre Alechinsky, Roland Topor, Sebahattin Yüce, Selim Cebeci, Semiha Berksoy, SENA, Sevil Tunaboylu, Seza Paker, Şant Mengücek, Tansel Türkdoğan, Tanzer Arığ, Tarık Töre, Ümmühan Yörük, Yüksel Arslan, Zeren Göktan, Zeynep Kayan
Küratör: Can Akgümüş
Asistanlar: İrem Hasçiftçi, Işıl Ayçiçekka, Ece Uzun
Çeviri: Elif Didar Dağtaş
Son Okuma: Can Öztürk
Tasarım ve video: BAREK
Kumaş ve Perde Tasarım Sponsoru: PERSAN
Basın Sponsoru: Radyo Odtü
Crystal Chateau
11.06. - 22.11.2020
Evliyagil Museum is now preparing the exhibition Crystal Chateau, curated by Can Akgümüş. The exhibition is getting ready to share works of 58 artists around the concept of memory with art-lovers, under the roof of the Evliyagil Museum.
In the exhibition, the concept of chateau represents a memory. While it metaphorically represents the feudal lordship of the human mind it also represents an elegant and fragile structure as opposed to strong images such as walls, ditches, and towers since it is made of glass. In this sense, as long as it is treated with care, it can be preserved.
The exhibition focuses on “memory” by grounding it on gothic art movement –literature, architecture, and visual arts- and brings the artwork in the exhibition together under 6 different titles, which is similar to memory’s structure and way of working.
Artists: Alper Aydın, Ayça Telgeren, Aykut Öz, Bahar Yürükoğlu, Barış Sarıbaş, Bedri Baykam, Begüm Yamanlar, Bengü Karaduman, Bestami Gerekli, Burcu Perçin, Burcu Yağcıoğlu, Can Akgümüş, Can Aytekin, Can Küçük, Çınar Eslek, Deniz Aktaş, Eda Aslan, Ege Kanar, Emre Yenisoy, Erdal Duman, Erol Akyavaş, Erol Eskici, Fırat Engin, Görkem Ergün, Gülhatun Yıldırım, Haluk Akakçe, Hermann Nitsch, İbrahim Karakütük, İhsan Oturmak, Kazım Şimşek, Mehtap Baydu, Metehan Özcan, Metehan Törer, Murat Morova, Nazlı Gürlek, Necla Rüzgar, Nejad Devrim, Osman Dinç, Onur İzci, Ömer Faruk Şimşek, Özlem Günyol & Mustafa Kunt, Pierre Alechinsky, Roland Topor, Sebahattin Yüce, Selim Cebeci, Semiha Berksoy, SENA, Sevil Tunaboylu, Seza Paker, Şant Mengücek, Tansel Türkdoğan, Tanzer Arığ, Tarık Töre, Ümmühan Yörük, Yüksel Arslan, Zeren Göktan, Zeynep Kayan
Curator: Can Akgümüş
Assistances: İrem Hasçiftçi, Işıl Ayçiçekka, Ece Uzun
Tanslation: Elif Didar Dağtaş
Proof Reading: Can Öztürk
Design & Video: BAREK
Fabric and Curtain Design Sponsor: PERSAN
Press Sponsor: Radyo Odtü
"KESİK VE ÇUKUR / THE CUT AND THE PIT"
UNIQ GALLERY, 2018
Küratör / Curator Ezgi Yıldız & Can Akgümüş
Başlangıç ve Bitiş
(Hayat)
İki nokta arasında kat edilen mesafe, yani ölçülebilir uzam bize hesaplanabilir, kanıtlanabilir ve hatta şahit olabilinir bir hikaye yazılmasını sağlar. Uzay boşluğunda tek bir nokta şüphesiz biriciktir ancak tam da bu sebeple tek başına “biricikliği” çok anlamlı değildir; sonsuz uzayın her bir köşesini bu biricik noktalar kaplamıştır. Ancak iki nokta arasından geçen çizgi sayesinde meydana gelen bu kavuşum, noktayı kendi kapladığı alandan kurtarır, kendi bağlamından koparır ve onu “durumdan” çıkarıp ender bulunur bir “sürece” dönüştürür. Ardından çizginin üzerine ağırlık gibi oturan derinlik, baskı kurarak çizgiyi üçüncü boyuta taşır. Sonsuz noktalardan oluşan uzayda açılan bu kesik artık zamanla büyüyerek bir yarığa dönüşecektir.
Kesiğin üzerinden geçen “zaman” önceleri çukura doğru akar, dip noktasına eriştiğinde derinleşir. Böylece birikerek çukura dolmaya başlar. Yavaş yavaş her yeri kaplar, yokuş yukarı tırmanarak yükselir, hafifler ve nihayet sonuca; yani en başta seçilen her iki noktaya da ulaşarak pürüzsüz bir yüzey oluşturur. Süreç sona ermiş, çukur dolmuş, kesik kapanmış ve döngü tamamlanmıştır.
Ağız ve Göz
(Yüz)
Yüz tüm bu hikayenin tamamının resmidir. Düşünerek, karar vererek ve eylemi gerçekleştirerek asıl işi yapan her bir emekçiyi (hücreyi) görünmez kılar; her birinin yerine gören ve görünür olan, mutlak monarşi uygulayan sistemdeki en büyük otoritedir. Tüm ağırlığı taşıyan, çileli ayakların ve emektar kasların her zaman yerden yüksekte tuttuğu hükümdarın karşılama salonudur. Bu salonda çukurlar görüp duyar, kesik konuşur. Kavramın oluştuğu arka odanın tüm pencereleri ve kapıları bu cepheden ışık alır. İçeriye nüfuz eden tüm moleküller döngüyü tamamlayıp eyleme, sese, söze ve bakışa dönüşür.
Doğum ve Defin
(Beden)
İnsanlığın dünya üzerindeki varoluşu boyunca törenlerle ritüellere dönüşen, farklı coğrafyalarda yaşamış değişken kültürlerde şüphesiz her daim karşılaştığımız bu iki kavram da aynı kesik sayesinde gerçekleşir. O derin karanlığın içinden geldiğimiz gibi o derin karanlığa geri döneriz. Katettiğimiz yol, iki nokta arasındaki mesafedir. Çizginin aldığı yol güneşin doğuşuyla veya ayın geceden geceye
değişen yüzüyle hesaplanır.
Hayat çukuru doldurur. Beden çilesini tamamlar. Çizgi ikinci noktaya eriştiğinde artık her şey bir bütün ve mükemmeldir. Böylece bu kavuşum anlam kazanabilir; gün geceye, biriken anlar hafızaya, beden toprağa, doğum ise define döner.
The Beginning and the End
(Life)
The distance covered between two points, namely the measurable space gives us the possibility of writing a story that can be calculated, verified and witnessed. A single point in outer space is undoubtedly a unique one, but its' "uniqueness" is not very meaningful particularly for this reason; because the endless space is covered with these unique points. But this formation that has been created through the line which passes between two points, frees the point from the space that is covered by itself, separates it from its own context and transforms it into a rare "process" after removing it from the "condition".
The time that passes over the Cut flows into the Pit at first, and deepens when it reaches the bottom. Therefore, it piles up and starts to fill the Pit. Slowly it covers everywhere, it rises while it climbs uphill, it gets lightened and finally reaches to the conclusion; namely to the two points which have been selected in the beginning, and creates a smooth surface. The process has ended, the Pit is filled, the Cut is now healed (closed?) and the cycle has been completed.
The Mouth and The Eye
(The Face)
The face is the whole image of this story. It makes every single labourer (the cells) who carry out the actual work invisible by thinking, deciding and realizing an act; and it is the supreme authority who sees and who is visible in the system that implements autocracy. It is the Emperor's greeting hall who carries all the weight and who is always kept high above the ground by burdened feet and exhausted muscles. The pits see and hear in this hall, and the cut speaks. Every window and door of the back room which is constituted by the concept receives sunlight through this front. All these molecules that penetrate into this room complete the cycle and turn into acts, noises, words and glances.
The Birth and the Burial
(The Body)
We directly go back into that deep darkness exactly like we came from it. The distance we have covered is the distance between two points. The route of the line is calculated with the sunrise or with the face of the moon that changes night by night.
Life itself fills up the pit. The body fulfills its burden. When the distance reaches the second point, everything is complete and perfect. Therefore, this conjunction can reach to its significance; the day turns into night, the accumulated moment into memory, the body into earth and the birth into burial.